Stel je voor, de wereld is een schouwspel. Iedereen is, net als jij, een acteur die een rol speelt. Maar ergens halverwege het schouwspel realiseer jij je dat vrijwel iedereen om je heen is vergeten dat hij of zij een acteur is die alleen maar een rol speelt in dit schouwspel.
In het begin lukt het je nog wel om mee te spelen, want dat is waarom je hier bent, maar gaandeweg wordt dat steeds zwaarder. Niet alleen omdat de mensen om je heen denken dat ze echt het personage zijn dat ze spelen, maar ook omdat ze geloven dat alles wat gespeeld wordt echt waar is.
Op een gegeven moment lukt het je niet meer om mee te spelen, omdat je ziet hoe verwoestend het is voor alle acteurs die geloven dat het schouwspel de echte wereld is. Dat er echt een pandemie is, dat er echt een oorlog gevoerd wordt, en dat zij echt zullen sterven wanneer hun schouwspel-personage het toneel verlaat.
Je probeert ze nog te redden, door ze wakker te schudden uit hun waan, maar al snel dringt het tot je door dat dit geen effect heeft. Het enige wat het oplevert is dat de andere acteurs je voor gek gaan verklaren, want ‘natuurlijk is dit echt waar, natuurlijk zijn we ons personage, natuurlijk is er een pandemie, natuurlijk is er een oorlog, natuurlijk gaan we dood.’
Je realiseert je dat je in feite een zangvogel bent in een kippenhok vol kippen. Daar zijn de kippen de norm en dus normaal, terwijl de zangvogel daar niet thuis hoort. Als je de kippen niet kan laten inzien dat ze zangvogels zijn die spelen kippen te zijn, wordt het tijd om dat op te geven, los te laten en te laten gaan.
Vanaf nu speel je nog wel een rol. Niet de rol van het personage, maar de rol van acteur. In deze rol laat je de andere acteurs, die werkelijk geloven dat ze hun rol zijn, zien dat je een acteur bent die een rol speelt. Niet door ze er met woorden en feiten van te overtuigen, maar bij wijze van voorbeeld. Hierbij benadruk je zoveel mogelijk dat we allemaal hetzelfde zijn: acteurs die een rol in een schouwspel spelen.
Frits Snips 
Hoi Frits ,
Bedankt voor je mooie blogs .
Als iemand bv ECIW verkondigt en wel stemt en wel vaccineert vind ik hier wel iets van . Ik heb dan weer het idee dat iemand die ECIW verkondigt dit ook zou moeten leven . Dit is natuurlijk niet waar .” practice what you preach” Wat voel ik als mensen dit niet naleven? Ik denk dat het mij veiligheid geeft als mensen er zo over denken als ik . Waar hoor ik dan nog bij als deze mensen verkondigen dat de wereld een illusie is en wel nog doen wat hun via tv verteld wordt . Hoeveel veiligheid en vertrouwen geeft het je als je gewoon die “zangvogel” kan zijn en het niets uitmaakt wat die “ander”doet. Ik krijg dan alleen weer het gevoel dat ik mij ga afscheiden als ik zeg dat zij de kippen zijn en ik de zangvogel . Dan zeg ik dat ik geen kip ben. [ ik en de ander] ik sluit mijzelf uit door het oordeel dat ik “anders”ben Hoewel elk soort waarneming onwerkelijk is heb ik die gemaakt. Als ik dit zo neer zet ; het is geen enkel probleem om iemand zangvogel of kip te noemen of gevaccineerd of ongevaccineerd iemand die gelooft in de regering of dit niet doet . Alles wat de HG waarneemt is hetzelfde waar hij ook kijkt , ziet zichzelf omdat hij 1 is . Practice what you preach mag ik zelf doen. of niet doen .
LikeGeliked door 1 persoon
Dat laatste is helemaal correct. Het maakt ook niet uit wat een ander wel of niet doet in deze wereld, en het maakt zelfs niet uit wat jijzelf wel of niet doet in deze wereld, want alles is hetzelfde: een illusie, oftewel, het dromen van een droom en alles wat daarin is of gebeurt of gedaan lijkt te worden is allemaal hetzelfde: droommateriaal. Door je te focussen op wat een ander doet of niet doet en dat goed of fout te vinden, is vanzelfsprekend je eigen verzet tegen het terug herinneren naar of in Eenheid (God).
LikeGeliked door 1 persoon