De twee dromen

De wereld is een zelfverzonnen denkbeeldige verdediging tegen de waarheid over wat je werkelijk bent en wat ‘het leven’ werkelijk is. Je droomt dat jij in deze wereld leeft, om te vergeten wat je werkelijk bent. Dit doe je, omdat je gelooft dat je iets vreselijks hebt gedaan. Je gelooft dat jij schuldig bent aan de afscheiding van Eenheid, en dat wil je vergeten.

Wat is er precies gebeurt? Laten we daar eens rustig naar kijken middels een symbolisch verhaal. Je was gewoon lekker relaxt een onlosmakelijk deel van Absolute Eenheid. Er was echt letterlijk niets aan de hand. Maar op een gegeven moment begon je te spelen met het idee dat het wellicht mogelijk zou moeten zijn om je los te maken van die Absolute Eenheid.

Afscheiding van Absolute Eenheid is onmogelijk, laat ik daar duidelijk over zijn. Het kan niet worden gedaan, omdat Absolute Eenheid niet absoluut en geen eenheid kan zijn als het mogelijk is dat een deel zich ervan los kan maken. Maar hé, je bent nou eenmaal denkgeest, dus je kan daarover nadenken en filosoferen, en dat is wat je deed; je kwam op het idee dat afscheiding mogelijk moet zijn.

Na dat eerste nietig en dwaas idee, dat afscheiding mogelijk is — een idee dat je begon te geloven en serieus ging nemen — viel je (nog steeds bij wijze van symbolisch verhaal) in slaap en volgde er een droom over die afscheiding. In die droom, die je als werkelijkheid bent gaan ervaren, voelde jij je zo schuldig over die afscheiding, dat jij — als die gedroomde afgescheiden denkgeest in die al gaande droom — bent gaan dromen over een wereld van vormen.

Die tweede droom, de droom over de wereld, droom je als gedroomde afgescheiden denkgeest, zodat jij jezelf als onschuldig kunt gaan zien. Je droomt over jezelf als mens in een wereld, met daarin inmiddels 8 miljard andere afgescheiden mensen, die je overal de schuld van kan geven. In die tweede droom is alles, en dus ook de afscheiding, hun schuld; dus jij bent het slachtoffer van hun acties en van alles wat er verder om je heen gebeurt.

We hebben het hier over een droom in een droom. De eerste droom ontstaat in de denkgeest die droomt dat het een afgescheiden denkgeest is; afgescheiden van Absolute Eenheid. Die gedroomde afgescheiden denkgeest voelt zich schuldig over de schijnbaar plaatsgevonden afscheiding en droomt een tweede droom — die plaatsvindt in die eerste droom en in feite als doel heeft om die eerste droom van afscheiding te vergeten — over een wereld waarin hijzelf onschuldig is en de schuld altijd bij een ander ligt.

Jij gelooft werkelijk dat je het gedroomde personage in die tweede droom bent, omdat je in deze droom bent vergeten dat jij dit, als eveneens gedroomde denkgeest, droomt. Maar jij, de wereld waarin jij leeft en het leven op aarde zelf, zijn alleen maar verzonnen om te verhullen dat jij in werkelijkheid die denkgeest bent die droomt dat hij zich heeft afgescheiden van Absolute Eenheid.

Die afscheiding vindt dus alleen maar schijnbaar plaats, als een gedroomd evenement, in die eerste droom, die verhult dat je nog steeds die immer uitbreidende en uitdijende Absolute Eenheid bent en dat afscheiding van die Eenheid onmogelijk is en nooit heeft plaatsgevonden. De tweede droom, waarin jij als mens met een lichaam in een wereld van afscheiding leeft, droom je alleen om te vergeten dat de eerste droom een droom is, en dat kan alleen als je de gedroomde wereld en jezelf als mens als werkelijkheid ziet en ervaart.

Hierbij maakt het niet uit hoe je deze wereld ervaart. Je kunt de wereld ervaren als volledig krankzinnig en moordlustig en een absolute hel, of als prachtig en geweldig en bijna hemel op aarde. In beide gevallen verhult het diezelfde eerste droom over datzelfde onnodige schuldgevoel over een afscheiding die nooit heeft plaatsgevonden, waarin jij als denkgeest blijkbaar gelooft; want dat is het enige doel van deze wereld, die jij bovendien ook nog eens zelf hebt verzonnen en nu op dit moment aan het dromen bent.

Door als gedroomd personage in die tweede droom, over jij als mens in deze wereld, volledig te beseffen dat het een droom is, creëer je de ruimte en de omstandigheden waarin jij — als slapende in afscheiding gelovende denkgeest die de eerste droom droomt — langzaam en geleidelijk, maar met absolute zekerheid, zult ontwaken uit die eerste droom; waarna het duidelijk zal zijn dat er nooit iets is gebeurd en dat niemand waar dan ook schuldig aan is.

Einde verhaal… en alvast fijne Kerstdagen.

Advertentie