Officieel mag het niet meer na 3 koningen, maar bij deze wens ik iedereen alsnog een gelukkig en ontwakend 2023. Laat ik eens iets schrijven over Eenheid en één zijn met God, en ondertussen ook even tussen neus en lippen door verklaren wat God nou precies is.
Het kwam bij me op na het lezen en doen van Les 124 van Een Cursus in Wonderen: “Laat me mij herinneren dat ik één ben met God.” Eén met God? Hoe werkt dat dan? — vroeg ik me af, en het antwoord arriveerde direct in een taalgebruik dat ik goed kan verstaan.
Allereerst kan ik met zekerheid als feit vaststellen dat er iets is. Ik heb dat jarenlang ‘dat wat is’ genoemd en dit ‘dat’ wat is moet er zijn, het moet bestaan omdat er zonder ‘dat wat is’ niets is; simpelweg omdat er zonder iets, niets kan bestaan. Zelfs een droom of een illusie kan niet bestaan zonder ‘dat wat is’; want waarin anders zou het kunnen opkomen of ontstaan?
Als we voor ‘dat wat is’ het woord ‘God’ gebruiken, zoals de Cursus dat doet — en ook omdat ‘God’ volgens mij het woord is dat van oorsprong bedoeld is als verwijzing naar ‘dat wat is’ — dan hebben we: ‘God is.’ Daarna doen we, zoals de Cursus ook zegt, er het zwijgen toe.
Dat wat is, wat we vanaf nu God noemen, is het enige dat is, want alles wat los zou staan van God is automatisch het tegenovergestelde en is niet. Alles wat los staat of apart is van God, is automatisch iets dat niet is, en iets dat niet is, bestaat niet. Dit houdt ook in dat God vanzelfsprekend geen tegendeel kent, en dat maakt God non-dualistisch en sluit tegelijkertijd dualisme uit als iets dat niet is. Hiermee kunnen we vaststellen dat er niets anders kan zijn dan God. God is!
Wat ik ook met zekerheid kan vaststellen als feit is dat ik ben. Ik weet niet of jij bent en of er naast mij nog iemand anders is, maar ik weet zeker dat ik ben. Ik ben niet Frits, ik ben niet dit lichaam met dat brein, maar dat ik ben staat vast, omdat ik overduidelijk deze droom, of deze illusie van een wereld, ervaar. De ervaring mag een illusie of een droom zijn, de ervaring mag niet waar zijn, maar dat wat het ervaart, moet bestaan, anders zou er geen ervaring kunnen zijn.
Dan hebben we nu dus ‘God is’ en ‘ik ben’, maar ik heb eerder al vastgesteld dat alleen God is en dat er niets naast, los of apart van God kan bestaan, omdat dit dan niet zou zijn, en iets dat niet is, kan niet bestaan. Maar ik ben, dat is onontkenbaar, en dat is alleen mogelijk wanneer die ‘ik’ één is met God.
Dit betekent dat die ‘ik’ en die ‘God’ beiden onderdeel zijn van dezelfde Eenheid, of liever gezegd, onderdeel van de enige Eenheid die bestaat. Die Eenheid is — net als God, want God moet in feite die Eenheid zijn, aangezien er naast, los en apart van God niets bestaat — non-dualistisch en sluit elke tegenpool uit. Er kan niet zoiets bestaan als ‘geen eenheid’ en Eenheid zou geen eenheid zijn als er iets naast, los of apart van zou bestaan.
‘Dat wat is’, wat we God noemen, is Eenheid en het enige dat is. Alles wat daar naast, los of apart van lijkt te bestaan, alles wat die Eenheid niet lijkt te bevestigen, kan dan vanzelfsprekend niet werkelijk bestaan. Niettemin besta ik, anders is ervaring niet mogelijk en ik ervaar overduidelijk van alles. Ik ben, en als ik ben en God is, dan moeten ik en God samen die non-dualistische Eenheid zijn. Hiervoor moet ik wel één zijn in God, omdat dit de enige optie is die Eenheid bevestigt.
Frits Snips 